دختری که یکی، دو ساعت بود یتیم شده بود رو در آغوش گرفتم، حرفی نداشتم برای آرام شدنش بزنم، فقط یه جمله تونستم بهش بگم:
"عزیزم میدونم دیدن بیماری پدر هم برای دختر سختِ، چه رسد دردِ دوری. درد جدایی، از خدا برات صبوری می طلبم."
...
.... شما هم برای دلهای سوخته ای که درد فراغ عزیزانشون این روزها تازه هست. طلب صبوری کنید. صبوری...
